Dit bloementapijt met medaillon werd vervaardigd in Indië in de 18e eeuw, op het einde van het bewind van de Mogolkeizers (1494-1858).
Het maakt deel uit van een zéér kleine groep Mogol-tapijten die deze tekening vertonen.

De Indische Akbar Sjah (1560-1605), die best kan worden vergeleken met de Perzische koning Sjah Abbas, was een kunstliefhebber en mecenas die bijzonder veel belangstelling had voor het knopen van tapijten. Deze belangstelling ging samen met een grote bewondering voor de Perzische kunst die uitstraalde van het hof van de Safavieden.
Daarom liet Akbar Sjah ook keizerlijke manufacturen oprichten en werden tapijtknopers overgehaald vanuit Isfahan naar Indië.
Deze invloed zal natuurlijk doorslaggevend zijn voor de hele Indische tapijtknoopkunst.
De andere Mogolkeizers hebben dit werk verdergezet en de traditie steeds meer luister willen geven.
De kettingdraden van dit stuk zijn in zijde. De inslagdraden zijn blauw getint, hetgeen wijst op de 18e -eeuwse productie. De pool in « pashmina » wol; een zéér fijne en glanzende wol die ook werd gebruikt bij het weven van de vermaarde Kashmir sjaals.

In zijn boek Flowers Underfoot dat in 1997 gepubliceerd werd in New York, naar aanleiding van een tentoonstelling in het Metropolitan Museum of Art, geeft Daniel Walker een overzicht van alle groepen (naar tekening) Mogol-tapijten. Net zoals Herrmann in 1988, vermeldt hij dat hij maar twee bestaande stukken kent met dit motief:
• in het Washington Textile Museum (vroeger McMullan- verzameling)
• in het boek van E. Herrmann, Seltene Orientteppiche X (n° 4, p 14-15) 1988

Dit exemplaar is zonder enige twijfel een derde tapijt dat hoort bij deze uiterst kleine groep.